Soms krijgt een woord of een zin een beleving, betekenis of invulling en leeft daar dan vervolgens in voort. Los van de realiteit of de werkelijke betekenis. Ik heb de negatieve hype rond ‘woke’, ingegeven door conservatieven, misschien wel extreem rechts, nooit begrepen. Wie ik het ook vroeg, links, rechts, het midden, een duidelijk antwoord kreeg ik niet op mijn vraag:
‘Wat is er zo slecht aan ’woke’?
In het tempo van ons leven absorberen we snel en makkelijk sferen, woorden, taal en uitspraken. Meestal onbewust. En dan gaan dingen een eigen leven leiden. Bovendien, doordat veel mensen het uitspreken lijkt het waar of normaal te worden. Zo zei ooit een lieve, zachtaardige vrouw in een gezellig samenzijn: ‘Maar, Esther! Er komt een tsunamie aan vluchtelingen naar ons toe!’ Ik denk niet dat ze echt een Wilders-aanhanger was of dat ze zich bewust was dat ze hem citeerde. Ook denk ik niet dat ze helemaal besefte wat de impact van deze zin is. Namelijk angst voeden. En angst voeden, zo leert de geschiedenis, is niet wijs. Misschien was ze zelf wel bang geworden van het idee of ervaarde ze vluchtelingen als gevaar voor haar en ons bestaan?
Welk gevaar schuilt er in ‘woke’? Woke is een staat van zijn, een bewustwording. Het wil dat we ons bewust worden van misstanden, zoals racistisch onrecht. Erykah Badu opende haar song ‘Master Teacher’ met:
I am known to stay awake A beautiful world I’m trying to find
en verderop: Everybody I stay woke
Badu wil woke zijn, ze zoekt een mooiere wereld, wat kan daar nou fout aan zijn? Verlangen naar een wereld waar Martin Luther King van droomde en Nelson Mandela voor vocht. Of de jonge mensen die roepen om een wereld die schoner is en waar het geld niet gaat naar de grote industriële vervuilers. Waar politici vechten voor een zuiver en eerlijk bestuur dienstbaar aan de samenleving, waarin mensen niet in affaires decennia worden vermorzeld en kinderen rücksichtslos uit huis geplaatst worden. Waarin mensen met bijzondere achternaam niet in het hokje ‘fout’ gezet worden, of doodgedrukt. En waar Groningers zich veilig voelen in hun huis met een dak boven hun hoofd. Een wereld waarin solidariteit en gezondheid er is voor iedereen. Ook voor dieren.
Wat zouden Martin Luther en Nelson gezegd hebben, als ze nog geleefd hadden toen Dilan Yeşilgöz, notabene de toenmalige minister van Justitie en Veiligheid, betoogde dat ‘wokisme een bedreiging van de staat’ is. Ons bang maken en waarschuwen voor een beweging die de wereld, beter en mooier wil maken. Veiliger ook en liefdevoller, niet alleen voor wit Nederland, niet alleen voor de bankiers, the rich and famous, niet alleen voor ondernemers, maar voor iedereen. Waar is deze minister bang voor als het gaat over ‘woke’?
Woke wil juist misstanden aan de kaak stellen. Het zou Yeşilgöz kunnen bijstaan en helpen. Als ze tenminste toestaat dat misstanden echt zichtbaar worden. En als ze ze maar wil zien.
Eigenlijk snap ik het natuurlijk wel: Woke is doodeng als je alles bij het oude wilt houden, spannend als je het erg goed hebt, ondanks ellende om je heen, ondanks de pijn en verdriet van anderen, de grote chaos in de wereld. Als je woke bent, dan wil je dat er iets verandert. Als je dat niet wilt, ben je anti-woke en zie je verandering als bedreiging. Woke betekent dan misschien wel wat minder gelijk, rijkdom, luxe of welvaart. Maar woke zijn betekent volgens mij meer geluk. Want als je deelt, echt oplost, geeft, empatisch bent, begrijpt, dan word je gelukkig. In elk geval gelukkiger.
Dus. Geloof maar niet dat woke de bedreiging is voor ons bestaan. Dat zijn zij die hun ogen sluiten en zich afwenden van onrecht, geweld en misstanden.
Daarom roep ik hierbij op om woke te waarderen en te herwaarderen en de werkelijke intentie ervan in te zien. Verspreid de werkelijke betekenis en verzet je tegen de leugen.
Dus:
I’m woke and I’m proud of it!
Wie volgt?

ps tijdens het schrijven van dit blog hoorde ik steeds Michael Jackson’s ‘Heal the World’ misschien is dat wel een ‘woke-song’ en zongen we het massaal mee zonder te beseffen?