schrijven

Ik zucht zachtjes. Door haar paniek heeft ze het niet door. Voor me staat een mevrouw met groen haar en een wanhopige blik. Ik voel… Lees verder »zaterdagkracht

Haar haar zat altijd, net als haar rokken, strak in de plooi. Tante Marianne. Ze was niet echt mijn tante, maar de vriendin van mijn… Lees verder »tante marianne

Ze is rood en rond. Aan de zijkant glimmen gouden scharnieren. In het midden straalt een klein rond raampje waar je stiekem door kunt gluren.… Lees verder »rood

50 jaar geleden werd ik bij de benedenbuurvrouw, mevrouw Brunsting achter de deur geschoven. Pappa zei: ‘Ik kom je straks halen’. Hij had weinig tijd,… Lees verder »knipperende kribbe

Tranen rollen over mijn wangen. Mijn keel knijpt dicht en in mijn buik golft een zee van verdriet. Ik begrijp er niks van. Waarom ben… Lees verder »honderdduizend liedjes

Met een hete aardappel in haar keel en een hooghartige blik spreekt ze mij aan. Ik schrik en verstijf. De ‘harde schijf’ in mijn hoofd draait… Lees verder »fietsen

Ik schrik van het geluid van mijn klompen op de houten kerkvloer. Ik recht mijn twaalf-jarige rug. Achter mij mijn vader. Ik kan niet meer… Lees verder »kerk

Ze heeft drie zoons die er altijd heel geïrriteerd en gespannen van werden. Ik ben ‘aangetrouwd’ en ken het tafereel al meer dan 32 jaar:… Lees verder »zelfontspanner

Natuurlijk moest er patat en sla gegeten worden. Terwijl Bertus en Renze de komkommers en tomaten snijden, Livia met haar nieuwe beesten speelt, stappen Tirza… Lees verder »de patatboerin