de hond dartelde
de kat spinde
achter haar gouden krullen
de tuindeur open
zo doodgewoon
deze donderdag
de zon kwam binnen
de geur van koffie
koek en herfst
dwarrelde door de lucht
zo doodgewoon
op donderdag
harten warm en open
blikken blij en vol
soms vochtig
hoorden we, voelden we
haar zorg en angst
is mijn geluk op?
vroeg ze
zo doodgewoon
op deze donderdag
liet ze haar eigen rouwkaart
voor 2028 zien
zij op haar moestuin
in haar stoel
met gewone kleren
die zo passen
net als de woorden van
Robert Long
zo doodgewoon
over de dood op donderdag
vanavond is het spannend
wat vertelt het bloed
mag ze nog blijven
even maar liefst nog
veel langer
zodat we veel vaker
doodgewoon
met de
hond en de kat
aan de keukentafel
met koffie en koek
zo ontzettend fijn
zo ontzettend doodgewoon
samen kunnen zijn