daar waar mijn denken denkt,
mij werkelijk wil laten geloven
dat weten het slimste is
waar een mens maar kan zijn,
dat denken, doordenken rust geeft
in vooruitzien en regeren
mij koning maakt met mijn gedachten
daar is mijn buik mijn basis
mijn thuis, waar mijn bekken bodem biedt
om te blijven staan, in oordeelloze stilte
onbegrensd verbonden met
vanzelfsprekende zachte kalmte,
daar is zij mijn koningin.
als ik mijn koning te veel laat leiden
kan ik niet blijven, moet ik doen, moet ik gaan
daar verlies ik contact met hier.
maar door te waarderen, te verzachten,
wetend, vertrouwend met haar
dat hij er toch altijd zal zijn,
geef ik, samen met mijn koning, liefdevolle ruimte:
leg ik mijn hand op haar hart,
het hart van mijn mooie, wijze, zachte koningin