(Omdat ik veel de vraag krijg over hoe ik ontdekte of hoe het is begonnen)
Chronoligisch, de ontdekking van de kanker die ik heb.
Vooraf:
Lieve Vrouwen en ja ook Mannen, ik deed altijd keurig mee (onder protest) aan het bevolkingsonderzoek Borstkanker. De uitkomst van dit onderzoek geeft echter geen garantie. Ook onderzocht ik mijn borsten regelmatig. Ik voelde nooit iets, ook niet in mijn oksels. Zowel de oncoloog als de chirurg voelden tijdens onderzoeken in de afgelopen maand ook niets. Dat wil alleen maar zeggen dat ik domme pech heb, maar ook dat je jezelf altijd moet en moet laten onderzoeken!
Hoe begon het?
In het weekend van 30 september: ik had een beetje pijn, wat last van mijn hals en een gevoelige plek boven mijn sleutelbeen. Op maandag 2 oktober verwees de fysiotherapeut mij naar de huisarts, waar ik diezelfde dag terecht kon. Op woensdag 4 oktober kreeg ik een echo, hals, nek en wangen. Op donderdag 5 oktober: telefonisch bericht van de huisarts over ‘ernstige’ en ‘serieuze’ zorgen n.a.v. uitkomst echo.
6 oktober, Bertus zijn verjaardag. Het was zonnig, we fietsten vrolijk rond en aten een pannenkoek, in de hoop dat de helder blauwe lucht iets vertelde over onze toekomst.
Wat volgde waren verdere onderzoeken:
- mijn bloed werd uitgeplozen (geen bijzonderheden, geen ontsteking en geen kanker alarm)
- ik maakte kennis met mijn oncoloog/internist (wat een fijn, slim en wijs mens),
- ik kreeg een CT scan (goed te doen)
- daarna een Biopt uit mijn oksel (beetje auw)
- en daarna een PET CT scan (met een uur stil liggen vooraf)
Op donderdagmiddag 26 oktober kreeg ik het bericht van de internist/oncoloog dat de vermoedens en de serieuze zorgen terecht zijn:
Ik heb kanker.
Kanker dus. Uitgezaaide borstkanker. En niet zo’n klein beetje ook: in mijn hals, op twee plaatsen boven mijn sleutelbeen, in mijn oksel, links onder in mijn borst en middenvoor in de buurt van mijn borstbeen. De bron zit in mijn linkerborst en is hormoongevoelig. Dat laatste is gunstig in verband met behandeling
De oncoloog sprak die middag 26 oktober de woorden ‘de weg van genezen’
Maar dat eerst moest op vrijdag de 27e oktober het volgende:
- een Biopt uit mijn borst genomen worden,
- een mammografie gemaakt,
- en een MRI moest bevestigen wat de eerdere onderzoeken in CT en PET constateerden.
Ook moest er een extra MRI gemaakt van mijn onderrug en bekken. Omdat ik daar iedere nacht veel pijn heb. Die MRI was afgelopen zaterdag 3 november. De uitkomst van die MRI bleek negatief, dat wil zeggen: geen kanker, maar bijvoorbeeld artrose, dan starten de chemo’s aankomende week.
Dan ziet de route voor het komende jaar er als volgt uit:
a) Chemokuren, 26 weken
b) Borstoperatie en misschien operatie lymfe in oksel, die boven sleutelbeen en bij borstbeen kunnen niet geopereerd
b) Bestralen
c) en hormoontherapie
d) en indien nodig aanvullende chemokuren daarna, en indien nodig… enz.
ps borstkanker komt ook bij mannen voor, alle kankerverhalen zijn anders, ik heb geen pijn, wel lastige gevoelens in mijn bovenlijf.