voor Bertus
‘Het geeft niks!’
die fijne zin van jou. Jouw antwoord op mijn spijt. Ik hoor het nu zó anders, zo vol betekenis. Ruimer, voorbij ontspanning, meer dan in mildheid, zachter in vergeving.
‘Het geeft niks!’
is misschien wel het belangrijkste om te horen, om te voelen, om te kunnen zijn, wie we zijn, in alle vrijheid.
‘Het geeft niks!’
is zó liefdevol omarmend voor dat wat zo bang is, voor wie niet durft te zijn wie ze is. Het is simpel zacht en groots. Het ‘niks’ in de zin wordt bij het binnenkomen gelijk álles.
‘Het geeft niks!’
geeft ruimte in mijn bestaan, zonder excuus, zonder sorry. Maar wat je geeft is misschien wel wat je zelf verlangt. Is jouw angst niet dezelfde als de mijne? Daarom ook voor jou:
‘Het geeft niks!’
omdat jij ook mag ontvangen, ruimte zonder schuld, ook al vernauw ik jouw ruimte soms zo onbedoeld, maar ik weet nu, dankzij jou:
‘Het geeft niks!’