Loslaten is niet anders vasthouden, het is niet ergens van weg lopen, negeren of doen alsof het er niet is.
Loslaten is niet hard je best doen, je ogen sluiten en je kaken op elkaar bijten. Loslaten is niet je vingers in je oren stoppen of eindeloos Netflixen. Het is niet hard gaan sporten of je ergens anders in storten. Loslaten is niet jezelf afleiden, jezelf verdoven of in iets verliezen.
Loslaten werkt niet als je het moet. Als je het moet houdt het je nog steviger vast.
Loslaten is overgave. Het is aanvaarden. Toestaan. Voelen, kijken en observeren wat er met je gebeurt, hoe je je er bij voelt, wat je gewaar wordt in je lijf en wat je er bij denkt. Loslaten is minder doen, maar meer ’zijn’.
Loslaten is niet ‘los’ of ‘laten’. Het is een levenskunst in je verbinden, dragen en verdragen.